Ik heb je mogen kennen toen je geest nog helder was. Je lichaam had al een tijdje zijn beste tijd gehad. Maar dat liet je niet aan je hart komen.
Waar je ook was thuis, op de kiné in St.Jozef, Revarte of het Meerminnehof, je bleef de rustigheid zelve, steeds tevreden. Klagen stond niet in jouw woordenboek.
Je was veelzijdig, met kunst bezig, tuinieren, duiker. Je hebt hard gewerkt onder andere als kolenmarschand.
De laatste jaren was kaarten jouw manier om in gezelschap te zijn met andere mensen, steeds trouw op post.
Je vond de rust in jezelf, zonder mindfullness trainingen of andere cursussen. Vriendelijk voor jezelf en de anderen. Zo was je, zo naturel.
Met jouw kippen en de eieren die je weg gaf, werd je de bompa van de straat. Graag gezien door iedereen.
Ach, er zijn van die mensen die steeds je dag goed maakten.
Victor was zo iemand. Wat een geluk dat ik hem heb mogen kennen.
Dank Victor, je hebt het heel goed gedaan.
Je hebt maar één leven, je kunt maar éénmaal zalig zijn.
Tot op het einde van mijn dagen zal hij zo in mijn herinnering blijven.
Een zalige mens, dat was hij Victor.
In memoriam Victor DAEMS (15 september 1934 - 8 september 2018)