Een spiegel van de maatschappij.
Zo kan men kijken naar het spelprogramma Blokken.
Na meer dan 3000 afleveringen kunnen we gerust van een, wat men noemt, een representatieve staal van de bevolking spreken.
Eén ding valt me al jaren op.
Als er een vraag over de politiek wordt gesteld dan blijven de deelnemers steeds vaker het antwoord schuldig.
Nochtans vaak weggevers :
Wie is onze premier?
Was Guy Verhofstadt een liberaal of een socialist?
Van welke partij was Wilfried Martens lid?
Wie was Wilfried ook al weer?
Een blik, van ongeloof, van wat vraagt men nu?
Kijken in de spiegel is het begin van ontwikkelen van identiteit, zo zegt men.
De kiezer heeft altijd gelijk, zo klinkt het na elke verkiezing.
Geen wonder dat de geschiedenis zich herhaalt.
Het volgen van de grote leider, geeft een gemeenschappelijke identiteit.
Als er verandering wordt beloofd is het al voldoende.
Welke verandering?
Spiegeltje, spiegeltje, wie is het mooiste van het land?
Politiek,
Het begint met kijken in de spiegel.