Geloof het of geloof het niet, soms kan zelfs het televisieprogramma De Zevende Dag je nog verbazen. Neem nu het interview dat Lieven Verstraete onlangs afnam van Stef Kamil Carlens .
‘Wat vond je van het debat over het Vlaamse Regeringsakkoord’?
Wat me het meest is opgevallen, zei Stef Kamil Carlens, is dat men vroeger over de Belg sprak, nu alleen nog maar over de Vlaming. Vroeger had de Belg een baksteen in de maag, nu heeft de Vlaming een baksteen in de maag. Ik stel voor dat de oppositie het in de toekomst over de Belg heeft.
Maar cultureel gezien wonen we toch in Vlaanderen? Dat zegt U, was het antwoord. Nee, stamelde Lieven Verstraete verbouwereerd. Het antwoord van Stef Kamil Carlens was glashelder: Ik voel me een wereldburger’.
Dat noemt Ome Rik een statement dat kan tellen.
Wat vind je van deze, gelezen in de Knack: ‘ Gelukkig zijn er nog Franstaligen, is er nog Wallonië’. In Wallonië krijgt het beleid een duidelijke sociale stempel. Zo’n 4 miljard wordt geïnvesteerd in mobiliteit en vergroening van de economie. Het middenveld wordt bij het beleid betrokken. Wat een contrast met het kille Vlaamse Regeerakkoord waar het middenveld aan banden wordt gelegd. Ja zelfs afgeschaft, van Unia, het Sociaal Verhuurkantoor tot de Vlaamse Woonraad. Kritische stemmen krijgen het zwaar te verduren. Wel een Vlaamse VRT, een Vlaams Museum, een Vlaamse Canon. Geen structurele maatregelen tegen armoede.
Gelukkig is er nog Wallonië.
Gelukkig is er nog Stef Kamil Carlens
Lang leve Stef Kamil Carlens
Hij leve lang!