82 jaar was hij ondertussen geworden, mijn vroegere docent moraalfilosofie.
Meer getaand, dat wel, maar nog steeds even gedreven, tijdens zijn lezing over het boek ' Jezus' van de beroemde theoloog Hans Kung. In mijn ontdekkingsreis langs de verschillende godsdiensten, de ideale lezing, leek mij, om ook stil te staan bij mijn eigen roots, het Christendom.Zelden werd de essentie van het christelijk geloof zo duidelijk weergegeven. Elke poging tot samenvatting doet onrecht aan de uiteenzetting zelf, maar hierbij toch een poging:
Iedere mens mag hopen op het Rijk der Hemelen, maar er is ook de dringende oproep om een begin te maken van wereldverandering, die bij het einde der tijden zijn voltooing vind.Essentieel is is de onvoorwaardelijke liefde voor de naaste, het onvoorwaardelijke vergeven ook.
Ik bleef echter met een vraag zitten.
Het was alsof de voorzienigheid zelf ermee gemoeid was.Daags nadien, wat voorheen nooit gebeurd was, kruisten onze wegen mekaar.
'Wat met de mensen die Jezus nooit gekend hebben, is er ook voor hen een Rijk der Hemelen?', vroeg ik hem op de man af.
Hij leek even van slag, maar al snel had hij zijn antwoord klaar. 'Als men gelooft dat God het begin en einde is, gelooft men men ook dat God op het einde ter tijden een wereld creeert, een wereld die wij als mensen niet kunnen vatten, die alles omvattend is, ook voor de mensen die leefden voor Jezus'.
Je gelooft het, of geloof het niet. Maar om tijdens een hittegolf, in de vlakke zon dan nog wel, een diepgaand theologisch gesprek te voeren...je zou voor minder in hogere sferen terecht komen.
Deze onverwachte ontmoeting vond plaats, alsof het zo moest zijn, aan de voordeur van de Mortselse dichter,de 89j Remi Tachelet, die in zijn ongepubliceerde bundel, 'de laatste Tien' mijmert over het Grote Vertrek.
laten we straks
laten we straks alles verbranden
ook de woorden waarvan ik dacht
dat zij mooi waren
de vele brieven veilig opgeborgen
in een kartonnen doos
maar wat heb ik geluk gehad
te geloven dat het mooi was
maar... was het dat
nu hoop ik op iets moois
dat nooit ophoudt
Ook dichters blijken mensen te zijn zoals jij en ik. Sommigen dromen ook, onder welke vorm dan ook... van een Rijk der Hemelen.