Geloof het of geloof het niet, engelen ze bestaan.
Het is alweer 15 jaar geleden dat mijn moeder Anny Hanssen overleden is.
‘Gentle Annie komt niet meer’ zingen Kate & Anna McGarrigle. Google maar eens op You Tube. Laat zo het licht schijnen in deze donkere dagen.
Gentle Anny, voor eeuwig die éne. Zij was voor velen van ons een engel. Onvoorwaardelijke liefde onmisbaar om te kunnen opgroeien. Zij stapte zo in de voetsporen van haar grootmoeder, die de engel van Luik werd genoemd, omwille van haar liefdadigheidswerk en edel karakter.
Er zijn ook mannelijke engelen. Gust, zelfs een kranige tachtiger, heeft meer dan 10 jaar voor zijn vrouw gezorgd, toen zij getroffen werd door een hersenbloeding. Ome Rik heeft het gezien, vele dagdagelijkse kleine, ontroerende, gebaren van onvoorwaardelijke liefde. Ach, Gust, kon ik je maar de Nobelprijs voor Zorg geven.
We leven in tijden waar angst mogelijke engelen in duivels doet veranderen.
Internetforums zijn daar erg handig voor.
Tegen deze stormvloed van angst is moed en wederwoord nodig. Hoop doet leven.
Deze column is dan ook een nieuwjaarswens van Ome Rik.
De wens dat vele engelen in 2020 ons pad moge kruisen.
Want vergeet het niet, ook als het soms wat moeilijker gaat…
Engelen ze bestaan!