Doorgaan!

Geschreven op maandag 30 mei 2016

Het gebeurde in een fractie van een seconde.

Even je evenwicht kwijt en daar lag je dan acht verdiepingen lager.

Na twee jaar intensieve revalidatie kan je jezelf elektronisch voortbewegen en heb je terug de gave van het gesproken woord. Al klinken de klanken wat anders, horen zullen we je.

Nu staat iedereen in verstomming te kijken naar jouw gedrevenheid en enthousiasme.

‘Waar is de gulle lach gebleven?’ vroeg Wim Sonneveld zich af. Bij jou weerklinkt de gulle lach alsof ze nooit is weggeweest. Voor mij ben je één van de vele topsporters die de media niet halen. Je bent langs diepe dalen gelopen, je hebt bergen beklommen, een lange mars afgelegd. Maar je staat er terug.

Het gebeurde in een fractie van een seconde.

Je mistte de twee laatste treden van de trap. Verlamd aan de onderste ledematen door een slechte landing op de rug. Van het ene moment op de andere, een nieuwe identiteit : persoon met een beperking. Alsof je vroeger geen beperkingen zou gehad hebben.

Nu ben je door je vrijwilligerswerk voor velen een symbool geworden.

Feniksen kunnen wel degelijk uit hun as verijzen, gekwetst, maar krachtiger als nooit tevoren.

De Chinese filosoof, Meester Xun, wist het al :

‘Een oude aftandse knol legt de dagafstand af van een raspaard af in tien dagen. Deze prestatie zit hem in het feit dat de knol niet opgeeft ‘.

Zo wordt de oude knol op haar beurt een raspaard.

De oude knol en de topsporter hebben veel gemeen, waar het om draait is, doorgaan.

Doorgaan!